Historia i patron ośrodka

Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Zgierzu powstał na podstawie Uchwały Nr XIII/69/1990 Miejskiej Rady Narodowej z dnia 25.04.1990 r., w wyodrębnienia samodzielnej jednostki budżetowej Gminy Miasto Zgierz i funkcjonuje od 1 czerwca 1990 r.

Zadaniem Ośrodka, zgodnie z zapisami ww. uchwały, jest diagnozowanie i zaspokajanie potrzeb pomocy społecznej oraz bieżąca analiza stanu pomocy społecznej i jej koordynacja na terenie miasta Zgierza.

Wykonanie uchwały powierzono Prezydentowi Miasta Zgierza, który w drodze Zarządzenia Nr 7/90 z dnia 17.05.1990 r. dokonał utworzenia Ośrodka poprzez przekształcenie Działu Służb Społecznych Zespołu Opieki Zdrowotnej w Zgierzu oraz Wydziału Zatrudnienia, Zdrowia i Opieki Społecznej Urzędu Miejskiego w Zgierzu.

Obecnie Ośrodek Pomocy Społecznej funkcjonuje na podstawie przepisów Ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 1508 z pózn. zm.).
Ośrodek realizuje politykę społeczną państwa i miasta mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, zaspokojenie ich niezbędnych potrzeb oraz pomoc w osiągnięciu warunków życia odpowiadających godności człowieka.

Oprócz zadań z obszaru pomocy społecznej Ośrodek Pomocy Społecznej w Zgierzu realizuje inne zadania określone:

  • w ustawie z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 1508 z późn. zm.)
  • w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 1878.)
  • w ustawie o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (Dz. U. z 2015 r. poz 1390)
  • w ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 180 z późn.zm.)
  • w ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2018 r., poz. 755 z późn. zm.)
  • w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 1510 z późn. zm.)
  • w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 2220.)
  • w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów (Dz.U. z 2017r., poz. 2092),
  • w ustawie z dnia 4 listopada 2016r. o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem” (Dz.U. z 2016r., poz. 1860 z późn.zm.),
  • w ustawie z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 554 z późn. zm.)
  • w ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 998 z późn. zm.)
  • w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 1265 z późn. zm.)
  • w ustawie z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2018 r., poz. 2134)
  • w ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 2137)
  • w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz.1030 z późn. zm.)
  • ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie szczegółowych warunków realizacji rządowego programu „Dobry start” (Dz.U. z 2018r., poz. 1061)

NASZ PATRON – Błogosławiony ojciec Rafał Chyliński

Bł. o. Rafał Chyliński został Patronem Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Zgierzu na mocy Uchwały nr XVI/129/91 Rady Miasta Zgierza z dnia 5 grudnia 1991 roku w sprawie zmiany nazwy Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Zgierzu.

Ojciec Rafał Chyliński (ur. 6 stycznia 1694 we wsi Wysoczka, zm. 2 grudnia 1741 w Łagiewnikach – obecnie część Łodzi) – błogosławiony Kościoła katolickiego, polski duchowny zakonu franciszkanów. Wychowany religijnie przez matkę, od dziecka okazywał pobożność i miłosierdzie dla biednych. Uczył się w szkole jezuitów w Poznaniu. W 1712 roku zaciągnął się do wojska jako zwolennik króla Stanisława Leszczyńskiego. Został oficerem i komendantem chorągwi. W 1715 r. opuścił wojsko i wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych w Krakowie.

Śluby wieczyste złożył 26 kwietnia 1716 roku, a w czerwcu 1717 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Życie ascetyczne łączył z posługą misyjną. Był cenionym spowiednikiem, kaznodzieją i opiekunem cierpiących, ubogich, opuszczonych. Jego pobożność oraz miłosierdzie zjednały mu za życia opinię świętości. Ostatnie piętnaście lat przebywał kolejno w Warce, w Krakowie i w Łagiewnikach. W roku 1729 przebywał w Warce w kościele i klasztorze ojców Franciszkanów.

W czasie epidemii udał się do Krakowa by służyć chorym (1736-1738). Choroba przerwała jego posługę potrzebującym. Jego ciało spoczywa w klasztorze w Łagiewnikach (w granicach Łodzi).

Notowane są cudowne zdarzenia za jego pośrednictwem. Wkrótce po śmierci zasłynął łaskami, co spowodowało liczne pielgrzymki do jego grobu, wszczęto proces beatyfikacyjny. 9 czerwca 1991 roku w Warszawie Papież Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym. Wspomnienie bł. Rafała Chylińskiego obchodzone jest 2 grudnia.